Het leven begint pas als je dertiger bent!

Het is gebeurd. Twee weken geleden maakte ik de overgang naar The Big Tree-O!

September 2017 wou ik per se met een bucketlist starten. “Things I want to do before I’m 30.” Ik was begonnen met lijstjes maken in mijn hoofd en dacht na over hoe ik dit ging neerschrijven. Soms ging ik stiekem ook eens inspiratie zoeken bij anderen. Dagen en maanden gingen voorbij – jullie vermoeden zeker wat ik hier ga schrijven zeker? 😀 – en er is dus niets van in huis gekomen natuurlijk. Ik begon al lichtjes te panikeren als ik bedacht dat ik minder dan een jaar had om mijn lijstje af te werken. Jullie weten ook dat tijd zo snel voorbij gaat …

Die periode wou ik ook per se terug beginnen bloggen. Steeds als ik hiermee wou beginnen leken de woorden niet te komen. Of bij momenten zoveel woorden, dat ik niet wist waar ik zou beginnen.

“Het leven begint pas als je dertiger bent!” is denk ik het schoonste cliché dat ik naar mijn hoofd geslingerd kreeg het afgelopen jaar. Geloof mij, er zijn er veel de revue gepasseerd … 😉 Vandaar dat ik dus ook beslist heb om mijn blogpost deze titel te geven en dan eindelijk eens te beginnen met mijn bucketlist. Laat ons ook al op voorhand afspreken dat zo een bucketlist nooit helemaal gedefinieerd is en dus steeds “under construction” zal zijn. Maar da’s misschien mijn favoriete ding aan “lijstjes maken”.

Anyway … Let’s get it started!

Bloggen
Als er een puntje is waar ik dan wel mijn bucketlist graag mee wil openen, dan is het het bloggen zelf. Schrijven?! Ik doe dat graag, dus waarom daar dan niet meer tijd voor vrijmaken?
1 keer per maand een opleiding, lezing, cursus volgen alleen!
Ondertussen woon ik al iets langer dan een jaar alleen en om eerlijk te zijn heb ik al zoveel deugd gehad aan dingen alleen doen. Ik heb het altijd belangrijk gevonden om dingen alleen te kunnen doen. Het doet me soms onwennig voelen, maar op een positieve manier want ik merk dat ik dan meer durf te ondernemen. Even terzijde: mijn eerste cursus volgde ik eind mei 2018 – begin juni 2018 trouwens, helemaal alleen. 😉
Alleen op reis gaan.
Dit is uiteraard de ultieme challenge voor mij, in mijn uppie de wereld ontdekken. Daarmee kom ik meteen ook tot mijn volgende punt.
Landen buiten Europa ontdekken.
Ik geef het eerlijk toe. Tot nu toe ben ik altijd binnen de grenzen van Europa gebleven, ook bij gebrek aan financiële middelen en andere prioriteiten. Hopelijk komt daar in de toekomst verandering in.
Met alpaca’s wandelen.
Dit wou ik al zoooooooooo lang doen. Ik ben een enorme dierenvriend. Toen ik op het nieuws een reportage zag over deze nieuwe trend kon ik meteen enkele collega’s overtuigen. En zo geschiedde dat ik op 18 februari 2018 met alpaca’s ging wandelen. Ik weet nog goed dat vanaf het moment dat we toekwamen bij Alpaca Pachmana tot het einde ik me heel bewust was het al lang geleden dat ik nog zo breed gelachen had.
Paragliden.
Uit een vliegtuig springen of bungeejumpen zegt me echt niets. Ik behoor denk ik niet tot die waaghalzen van deze wereld. Als er iets is wat wel helemaal zie zitten dan is het paragliden en dan liefst in de bergen. Because I just ❤ the mountains. 😍 Trouwens kleine update van dit artikel: Begin februari 2019 ben ik voor het eerst gaan paragliden … dit smaakt naar meer!
Iets met je handen maken.
Ideeën legio om creatief bezig te zijn. De tijd ervoor maken doe ik niet genoeg. De komende jaren heb ik mezelf voorgenomen om minstens om de 3 maanden een leuke workshop te volgen. Hiermee verplicht ik mezelf om creativitijd te maken! 😉
De zonsondergang op een bijzondere locatie bewonderen.
Hieronder alle plekken waar ik heel graag een keer in mijn leven de tijd wil nemen voor een adembenemende zonsondergang. Oh ja, liefst zonder al te veel mensen rondom mij. 😀 #sorrynotsorry:
– Noorse Fjorden / Nordkapp
– Ierlandse kliffen / Kliffen van Moher
– Grand Canyon
– Gardameer
– Matterhorn
– Mount Cook
– Ölfusá river
– Santorini
– Isle of Skye
…
Roadtrippen met mijn beste vrienden.
Iedereen rondom mij begint zich te settelen. Dit besef ik de laatste maanden maar al te goed … Toch hoop ik van ooit nog eens op roadtrip met hen te kunnen vertrekken!